Τρίτη 5 Μαρτίου 2013

Les Misérables Brass Band - Manic Traditions [1994]




As the use of brass wind instruments in popular music rises (Tubas are Very Big this year) more awareness of the wide variety of international regional brass driven music is also rising. From the Balkans to Benin, from Mexico to Switzerland, from New Orleans to the mountains of Peru, Klezmer and much more, there is a lot of very different styles and traditions that have developed from the remnants of military empires and their marching bands.
Le Miserables Brass Band was one of the first groups to pull together many of these elements, finding the connections and make them into something new. Dance, Folk/Traditional, Ceremonial, Religious, Jazz, Rock and categories that had not been widely known in the USA are presented with both great understanding and great energy.
All of the musicians on this recording have gone on to be significant performers, soloists, band leaders, composers, and inspirations to many other musicians.
                                              

                                           

                                                                            Enjoy!

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Συγνώμη Fanti...
δεν είμαι και πολύ συγκεντρωμένος τον τελευταίο καιρό γιαυτό άργησα να σου απαντήσω, άλλωστε το θέμα σηκώνει πολύ συζήτηση. Το e-book δεν το διάβασα όλο αλλά το θέμα το έχω.

Εγώ λοιπόν δεν προσεγγίζω το θέμα καν σαν Ουτοπία, είμαι πεπεισμένος οτι μπορεί να γίνει.
Θα θέσω όμως το θέμα στον αντίποδα.
Διαβάζοντας σήμερα τον Huxley, δυστυχώς διαπιστώνουμε οτι δεν είναι και πολύ μακριά να συμβούν όλα αυτά, το ίδιο με τον Οργουελ και όλα αυτά τα ''ουτοπικά'' απο την αντίθετη...
Γιατί άραγε η ανθρωπότητα δεν προχώρησε σε μια κοινωνία βασισμένη στον Μούρ ή στον Πλάτωνα ή στον συμπαθή Ινδιάνο;
Γιατι απλά επέλεξε να ονομάσει όλο αυτό Ουτοπία, μακρινό και άπιαστο, εγώ προσωπικά δεν καταλαβαίνω...
Κανείς μας δεν πίστευε οτι θα συμβεί αυτό που συμβαίνει τώρα -και δεν μιλάω μόνο για την κρίση στην Ελλάδα- απλά βλέπει το ΄΄ουτοπικό΄΄ να έρχεται καταπάνω του και δεν αντιδρά, το αντιλαμβάνετε σαν πραγματικότητα που πρέπει να την υποστεί.
Γιατί δεν μάχετε ν'αντιστρέψει την πραγματικότητα που του επιβάλουν;
Ω! αυτό πια κι αν δεν είναι ΟΥΤΟΠΙΚΟ.
Εδώ φυσικά βλέπουμε λοιπόν πως οι οργανωτικές δομές λίγων ανθρώπων, έχουν αποτέλεσμα και χωρίς μεγάλη προσπάθεια: μπάτσοι πραίτωρες, στρατός, ανελέητο ξύλο, χημικά, λογοκρισία, φυλακές, τράπεζες, κυνοβούλιο, απειλές, χρυσή αυγή...

Οι ερωτήσεις δεν είναι θεωρητικές πια, υπάρχουν οι απαντήσεις, τις έχουμε όλοι μας, αλλά μάλλον τις βλέπουμε μακρυνές, σαν τις ουτοπίες μας...

Για μένα αυτό πρέπει να γίνει πρώτα. Ειναι επιτακτική ανάγκη, ν'αντιστρέψουμε την πραγματικότητα με όποιο τίμημα και με όποιο τρόπο, προς όφελος όλων μας...

Υ.Γ.: Εντάξει, υπεραπλουστευμένο και μικρό το κείμενο, αλλά το νόημα βγαίνει...

Με ουτοπικούς χαιρετισμούς
BtU

Fantis Bastunis είπε...

Γεια σου BtU!

Νομίζω οτι η επικράτηση του όρου ου-τοπία αναφορικά με μια ιδανική κοινωνία έγινε πιθανώς παραπλανητικά με σκεπτικό αντίστοιχο του χριστιανικού παραδείσου,σαν κάτι αδύνατο να γνωρίσουμε-εδώ και τώρα.

Συμφωνώ,βέβαια,ότι η αλλαγή απ'τη δυστοπία, την οποία βλέπουμε να εδραιώνεται κάθε μέρα και περισσότερο,είναι επιτακτική. Διαφωνώ,όμως,ότι οφείλεται στη κακιά εξουσία λίγων ανθρώπων. Νομίζω ότι έχουν κάνει αρκετά καλά τη δουλεία τους στο να δημιουργήσουν υποτακτικές δομές σε όλους τους τομείς της σύγχρονης ζωής,πχ. Εκπαίδευση,δουλειά, ψυχαγωγία, καταναλωτισμός, πολεοδομία ,ώστε η πλειοψηφία των πολιτών να είναι αγκιστρωμένη σ'αυτό το τρόπο ζωής. Έτσι όλοι δυσανασχετούν για τη κατάσταση,αλλά δεν είναι διατεθειμένοι,πιστεύω, να αλλάξουν ριζικά τη στάση τους σε σχέση με τις υπάρχουσες δομές.
Έτσι,είναι εύκολο να χάσουν, μιας και ο εχθρός είναι αόρατος. Τα κεφάλια και τα χέρια του συστήματος είναι αναλώσιμα. Βέβαια,η σύγκρουση είναι αναγκαία για άμεσα αποτελέσματα, αλλά είναι τρόπος για τους μαχητές. Οι υπόλοιποι χρειάζονται άλλο μέσο...Ίσως ένα τέτοιο μέσο να είναι η τεχνολογία,ας πούμε να εδραιωθούν τα καύσιμα ελάχιστου κόστους ή κάτι ανάλογο που θα προκαλέσει ισχυρό πλήγμα στο σύστημα.

Πιο πολύ ενοχλούμε για τη γενικευμένη αίσθηση ιό,τι δε μπορεί να υπάρξει κάτι τελείως διαφορετικό, που να μην ορίζετε σε -ισμους με συνέπεια να δημιουργεί παραλογισμούς και οπαδισμούς. Οι φτωχοί μαλώνουν για μικροδιαφορές και οι πλούσιοι γελάνε.

Ενδιαφέρον,μεγάλη κουβέντα...

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Fanti!

Αναφέρθηκα στις οργανωτικές δομές με ειρωνεία, δεν διαφωνούμε σε τίποτα...
Και φυσικά οι εξουσιαστές κάνουν καλά την δουλειά τους -με κάθε μέσο- σε οτι αφορά την υποταγή μας.
Δεν είναι οτι μας αγαπάνε και αυτό θα πρέπει να το βάλουμε όλοι καλά στο μυαλό μας.

Εγώ θα σου πρότεινα να διαβάσεις αυτό:

http://eagainst.com/articles/%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%AF%CE%B1-vs-%CE%B4%CF%85%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%AF%CE%B1/

Fantis Bastunis είπε...

Το διάβασα το κειμενο. Μπαινω στο πειρασμό να σχολιάσω διάφορα σημεία,άλλα δε θα το κάνω,μονάχα λίγες παρατηρήσεις.
Η αλλαγή του ου σε ευ παρότι μικρή,έχει μεγάλη σημασιολογική διαφορα. Γενικα συμφωνώ με την ουσία του πραματος,άλλα δε μου αρέσει ο τρόπος που το εκφραζουν. Εν ολίγοις,το κείμενο κουράζει,όπως και πολλά παρόμοια κείμενα που ενώ επιδιώκουν διάδοση των ιδεών,καταλήγουν να διαβάζονται απ'αυτους που τα ξέρουν ήδη πάνω-κατω.
Βασικά,συνειδητοποίησα ότι το ατού του συστήματος,η διαφήμιση,λειτουργεί και σε επίπεδο προπαγάνδας,πχ αυτοκίνητο-γκομενα-δανειο απλά πράματα,τον πήραν τον πελατη. Του δίνεις αναλύσεις και φιλοσοφίες,τον έχασες,σου λέει καν το συ και βλεπουμε. Ισως γιαυτό τα σχετικά μυθιστορήματα γνωρίσαν απήχηση,μιας και η μορφή τους είναι πιο ευανάγνωστη. Παρεμπιπτόντως,η ουτοπία του Μουρ γράφτηκε το 1516,τη περίοδο που έψαχναν για τυχοδιώκτες να αποικίσουν-κατακτήσουν τον προσφάτως ανακαλυφθεντα Νέο Κόσμο.

Ανώνυμος είπε...

efxaristo gia ti mousiki!!! sinxaritiria gia tis poli kales epiloges,thelo na se rotiso ean exis kati allo apo Soul Rebels Brass Band kai an sou ine eukolo na to anevasis...thanx

Fantis Bastunis είπε...

Να'σαι καλά για τα ωραία λόγια.
Όσο για τη μπάντα που ζήτησες,έχω ένα πρόσφατο,του '12,το οποίο δε μου πολυάρεσε,κάπως εμπορικό μου φάνηκε...
Πάντως,όταν του είχα δει ζωντανά στο Ηράκλειο,το '08-'09 κάπου,είχα πάθει πλάκα!
Οπότε θα πρέπει να περιμένεις να πέσει στην αντίληψή μου κάτι απ'τα παλιά τους για ν'ανεβάσω.

Ανώνυμος είπε...

ne to exo auto kai vrika kai ta ipolipa apo ena rosiko site, den to iksera oti irthan k elada fantazome pos tha itan souper ean thelis kapia mporo na sou stilo auta vrika

1995 - Let Your Mind Be Free 320 kbps
1999 - more jams from No More Parades 320 kbps
2005 - No More Parades 320 kbps
2004-2005 - Rebelution 192 kbps
2009 - No Place Like Home 170-201 kbps

Fantis Bastunis είπε...

Εαν δε σου κάνει κόπο στείλε κανά λινκ.Πιο πολύ με ψήνουν το πρωτο και/ή το Rebelution.Το No More Parades το'χω ανεβάσει παλιότερα.